Isa sa mga kulturang hindi maalis sa ating mga Pilipino ay ang mga masasarap na pagkaing nakalapag sa ating mga mesa. Ang pinakapaborito ko sa lahat ay ang Spaghetti. Hindi na ito iba sa ating mga Pilipino sapagkat kadalasan itong handa tuwing may mga okasyon. Ito ay hindi masama sa ating katawan bagkus ay nagdudulot ng iba’t-ibang bitamina sa pangangatawan at ang pasta nito ay nagtataglay ng carbohydrates kaya kahit hindi kumain ng kanin ay hindi mauubusan ng enerhiya ang ating katawan.
Noong bata ako, hindi naalis sa aming mesa ang inihahanda at niluluto ng nanay ko na spaghetti, tuwing may okasyon tulad ng birthday, pasko, at bagong taon. Natunghayan ng Spaghetti ang mga masasayang araw ng aking pagkabata. Noong mga araw na iyon ay sobrang ramdam na ramdam ko ang pagmamahal ng aking mga magulang at mahaba-haba ang mga oras na nakakasama namin sila. Ngayon na malayo na ako sa kanila, talagang hinahanap hanap ko ang presensiya, pag-aalaga, at ang mga pagkaing niluluto ng nanay ko kasama na ang Spaghetti na siyang pinagsasaluhan naming buong pamilya. Sa sobrang gipit sa oras, sa hapag-kainan ang bonding time ng pamilya.
Ang Spaghetti ay hindi matatawag na Spaghetti kung ito ay walang sauce dahil ang sauce ang nagbibigay kulay sa pasta upang magkalasa at mahalin ng mga bata. Sa isang pamilya kung walang pagmamahal at malasakit ay magmimistula itong spaghetti na walang sauce, walang buhay at hindi masaya. Kaya tulad ng spaghetti, ang sikreto sa isang masayang pamilya ay ang pagmamahal sa bawat miyembro ng pamilya.
---Diana Marie Naval
